Menu

Bestuursrecht

photo-1536819114556-1e10f967fb61

Wetswijziging per 1 januari 2019: Meer sluitingsbevoegdheid voor de burgemeester bij drugspanden!

, , , , , 0

De Eerste Kamer heeft op 5 december 2018 voorgestemd om artikel 13b van de Opiumwet aan te passen. Met deze aanpassing krijgen alle burgemeesters de bevoegdheid om drugs gerelateerde panden of lokalen langer te sluiten.[1]

Voor 1 januari 2019[2]

Voor 1 januari 2019 was het zo dat alle burgemeesters de bevoegdheid hadden tot het sluiten van een pand of lokaal als er daadwerkelijk verboden middelen als bijvoorbeeld drugs werd:

  • aangetroffen; of 
  • verkocht werd; of
  • verstrekt werd.

Wanneer er apparatuur en of versnijdingsmiddelen (de wet spreekt van stoffen of voorwerpen) voor het maken van verboden middelen werden aangetroffen, was er voor 1 januari 2019 geen bevoegdheid voor de burgemeester om het pand of lokaal waar de betreffende middelen zijn gevonden te sluiten. 

Wijzigingen per 1 januari 2019[3]

Zoals eerder genoemd heeft de Eerste Kamer het wetsvoorstel tot wijziging van artikel 13b Opiumwet aangenomen. Door deze wijziging krijgt de burgemeester van de wetgever de bevoegdheid om een pand of lokaal te sluiten als de volgende stoffen of voorwerpen worden aangetroffen:

  • bereiding/teelings apparatuur;
  • chemicaliën;
  • versnijdingsmiddelen. 

De burgemeesters krijgen dus de bevoegdheid om verregaande maatregelen te nemen zonder dat daarbij daadwerkelijk verboden middelen in een pand of lokaal worden aangetroffen. Het sluiten van een pand of lokaal is een “kan” bepaling. Dit houdt in dat de burgemeesters hiertoe niet verplicht zijn, maar wel de mogelijkheid hebben om over te gaan tot deze maatregel. Wanneer de burgemeester gebruik maakt van zijn bevoegdheid, kan hij een pand of lokaal tot wel 12 maanden sluiten.

Heeft u vragen over de wetswijzing of wordt uw pand of lokaal door de burgemeester gesloten? Bent u het hiermee niet eens en wilt u in bezwaar tegen het besluit? Wij kunnen u helpen met het aanvechten van dit besluit. Schrijf ons via het contactformulier of e-mail ons op info@iotjuristen.com.

Afbeelding: Wesley Gibbs

[1]Besluit van 19 december 2018 tot vaststelling van het tijdstip van inwerkingtreding van de Wet van 12 december 2018 tot wijziging van de Opiumwet (verruiming sluitingsbevoegdheid) (Stb. 2018, 481).

[2]Artikel 13b, lid 1, Opiumwet tot 2018. 

[3]Artikel 13b, Opiumwet vanaf 2019.

Piggy bank

Deel 2: Hoe zit het met proceskostenvergoeding in bestuursrechtelijke procedures?

, , , , , , , , , , , , , , , , ,

Stel, u kiest ervoor om een bezwaar aan te tekenen tegen een besluit van een bestuursorgaan (bijvoorbeeld: gemeente, CJIB, Belastingdienst etc.). Zoals in de vorige blog werd vermeld, is het altijd aangeraden om hierover een jurist en/of advocaat te benaderen. U zou wellicht denken dat u liever zelf uw bezwaarschrift opstelt, om de hoge advocaatkosten te vermijden. U kunt echter in veel gevallen aanspraak maken op een kostenvergoeding, wanneer u een bezwaar- of beroepsprocedure via een juridische dienstverlener laat uitvoeren. In deze blog zal ik het onderwerp omtrent de kostenvergoeding in bezwaar- en beroepsprocedures uiteenzetten. Daarnaast zal ik de mogelijkheden om hiervoor in aanmerking te komen toelichten. 

Vermelding in uw brief

In artikel 7:15 lid 2, 7:28 lid 2 en 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht (Awb) is een vergoedingsregeling opgenomen. U heeft, als belanghebbende, recht om bij het in behandeling nemen van een bezwaar- of beroepsprocedure de kosten die u “redelijkerwijs heeft moeten maken” door het bestuursorgaan vergoed te krijgen. Om deze vergoeding te kunnen ontvangen, dient u in de eerste instantie bij het maken van een bezwaar, dit te vermelden. Daarnaast moet het gaan om een fout van het bestuursorgaan, waardoor het bestreden besluit wordt herroepen. Met andere woorden, u wordt door het maken van uw bezwaar in gelijk gesteld. 

Voor welke procedures geldt deze regeling?

De procedures die in aanmerking komen voor deze vergoeding zijn de procedures bij de bestuursrechter, bezwaarprocedure en administratief beroep. Deze vergoeding geldt niet voor voorbereidingsprocedures, waarbij iemand zijn of haar bedenkingen of zienswijze aan het bestuursorgaan bekend maakt. Dit blijkt uit de rechtspraak van de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State (Afdeling), waarin de Afdeling de voorbereidingsprocedures uitsluit.[1]

Puntenregeling

De wetgever heeft voor de kostenvergoeding een aparte regeling, Besluit proceskosten bestuursrecht, in het leven geroepen. Hierin wordt toegelicht welke kosten voor de genoemde vergoedingen, uit artikels 7:15 lid 2, 7:28 lid 2 of 8:75 Awb, in aanmerking komen. Daarnaast heeft dit besluit een bijlage waarin een vastgesteld bedrag met puntenregeling voor de vergoeding van proceskosten voor professionele rechtsbijstand staat omschreven.

Externe rechtsbijstand

Een van de belangrijkste kostenpost, is de gemaakte kosten voor professionele externe rechtsbijstand. Hiervoor spelen de onderstaande punten een belangrijke rol:

Kosten

Bij kosten gaat het niet enkel om de kosten die u reeds heeft voldaan. Ook de openstaande facturen die u nog dient te betalen maakt deel uit van de kostenvergoeding. Daarnaast is door de ontwikkelingen in de vaste rechtspraak bepaalde punten verder verduidelijkt. Zo heeft de Afdeling in een zaak bepaald, dat ook een rechtsbijstandverlener die op basis van ‘no cure, no pay’ werkt, onder kosten kan worden geschaard.[2]

Beroepsmatig

Dit houdt in dat het bijstaan van bezwaar- en/of beroepsprocedures tot de taken van uw rechtsbijstandverlener toebehoort. Dit hoeft echter niet het enige beroepsmatige taak van de rechtsbijstandverlener te zijn. Daarnaast staat volgens de jurisprudentie vast, dat dienstverlening aan familie en/of vrienden het beroepsmatige eigenschap van de dienstverlening niet verandert, en dat er nog steeds sprake kan zijn van beroepsmatigheid van de rechtsbijstandsverlening.[3]Er wordt echter wel vanuit gegaan, dat wanneer u en uw rechtsbijstandverlener tot eenzelfde huishouden behoren, dat de rechtsbijstandverlening niet als beroepsmatig verlenen van rechtsbijstand kan worden aangemerkt.[4]

Door een externe rechtsbijstandverlener

Met andere woorden, dient u een derde in te schakelen, waardoor het verlenen van rechtsbijstand aan uzelf[5]en/of uw kantoorgenoten wordt uitgesloten. Daarnaast heeft de Afdeling haar jurisprudentie aangepast met betrekking tot rechtsbijstandverlening aan familieleden. Hier heeft de Afdeling zich aangesloten aan de uitspraak van de Hoge Raad van 19 oktober 2012. Enkel wanneer het gaat om gezamenlijke huishouden tussen u en uw rechtsbijstandverlener, kan er geen sprake zijn van “derde”.[6]

Rechtsbijstand

Volgens artikel 8:24 Awb, kunt u zich laten bijstaan of door een gemachtigde laten vertegenwoordigen.

Conclusie

Deze regeling zorgt ervoor dat uw kosten voor een bezwaar- of beroepsprocedure heel laag of nihil zijn, wanneer het bestuursorgaan haar besluit niet op een zorgvuldige wijze heeft genomen.

Wellicht heeft u na het lezen van deze blog enkele vragen? U kunt altijd vrijblijvend contact met ons opnemen. U kunt hiervoor gebruik maken van onze contactformulier. Ook is het mogelijk om ons te schrijven of te bellen (06 280 188 80). U kunt ons ook via onze social media-kanalen bereiken. Wij proberen uw vraag zo spoedig mogelijk te beantwoorden.

[1]ABRvS 08-12-1997, ECLI:NL:RVS:1997:ZF3396

[2]ABRvS 23-07-2008, ECLI:NL:RVS:2008:BD8321

[3]HR 19 oktober 2012, ECLI:NL:HR:2012:BY0531

[4]Idem, r.o. 3.2.1.

[5]ABRvS 31-05-1999, ECLI:NL:RVS:1999:AN6043

[6]ABRvS, 07-11-2012, ECLI:NL:RVS:2012:BY2474

Het Vertrouwensbeginsel en de toepassing daarvan

Het vertrouwensbeginsel en de toepassing daarvan in het bestuursrecht

, ,

Het Vertrouwensbeginsel is een van de algemene bepalingen van behoorlijk bestuur. Het vertrouwensbeginsel houdt in “dat een burger, onder bepaalde voorwaarden, mag kunnen vertrouwen op uitlatingen van een bestuursorgaan waarin dingen worden toegezegd maar die later niet nagekomen (kunnen) worden door het bestuursorgaan.”[1] De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (Afdeling) heeft op 19 juli 2017 een belangrijke uitspraak gedaan over het vertrouwensbeginsel en de toepassing daarvan.

De feiten:

Het college van burgemeester en wethouders van Overbetuwe heeft een last onder dwangsom opgelegd aan een veehandelsbedrijf in Valburg. Onder meer dient een illegale paardenbak te worden verwijderd. De overtreder beroept zich op het vertrouwensbeginsel.[2] De Afdeling start met de standaardoverweging om aan het vertrouwensbeginsel te voldoen. De Afdeling: het bestuursorgaan is slechts gebonden indien aan het bestuursorgaan toe te rekenen concrete, ondubbelzinnige toezeggingen zijn gedaan. Daaraan wordt toegevoegd dat daarvan ook sprake kan zijn indien deze toezeggingen zijn gedaan door een persoon waarvan de betrokkene op goede gronden mocht veronderstellen dat deze de opvatting van het bevoegde orgaan vertolkte.[3]

In deze zaak zijn de toezeggingen gedaan door ambtenaren. Het college heeft overtredingen geconstateerd en heeft aan de hand daarvan de overtreder bij brief uitgenodigd voor een gesprek. De brief is namens het college ondertekend door het hoofd van de sector Ruimtelijke Zaken. In het gespreksverslag is opgenomen dat de ambtenaren “namens de gemeente” aanwezig zijn. In het verslag staat dat het bouwen van een paardrijbak niet een vergunningsplichtig is, maar slechts het feit dat de bak niet voor privé gebruik is, in strijd is met het bestemmingsplan.[4]

Oordeel Afdeling:

Gelet op de bovenstaande uitlatingen komt de Afdeling tot het bijzondere oordeel dat de uitlatingen van de ambtenaren aan het college kunnen worden toegerekend en dat toezeggingen het gerechtvaardigd vertrouwen hebben gewekt dat het tegen de gerealiseerde paardenbak niet handhavend zou optreden.[5] Vervolgens checkt de Afdeling of er redenen zijn om het vertrouwensbeginsel niet te honoreren.[6] Het college heeft verklaard dat de geconstateerde overtreding volgens het gemeentelijke handhavingsbeleid een gemiddelde handhavingsprioriteit heeft, waartegen alleen thema-gewijs of aan de hand van een handhavingsverzoek wordt opgetreden.[7] Het handhavingsbesluit is genomen naar aanleiding van een verzoek om handhaving. De verzoeker klaagt daarin over stofhinder die de paardenbak veroorzaakt. Het gebruik van de paardenbak voor manege-activiteiten valt inmiddels onder het overgangsrecht. De Afdeling is er niet van overtuigd dat de paardrijbak tot stofhinder kan leiden. De Afdeling wijst verder op het feit dat het gebruik ten behoeve van manege-activiteiten onder het gebruiksovergangsrecht van het bestemmingsplan valt.[8] Voorts is van belang dat binnen de gemeente Overbetuwe een groot aantal vergunningplichtige paardenbakken aanwezig is waarvoor geen vergunning is verleend. Het college is niet van plan om op korte termijn tegen deze andere paardenbakken handhavend op te treden. Gezien deze overwegingen, stelt de Afdeling dat de belangen van de overtreder bij de nakoming van de gewekte verwachtingen in dit geval zwaarder wegen dan het belang dat is gediend met handhavend optreden.[9] 

Heeft u een vraag over het vertrouwensbeginsel of bent u van mening dat er bepaalde toezeggingen/uitlatingen door een bestuursorgaan zijn gedaan en niet zijn nagekomen? Dan kunt u contact opnemen met een van onze juristen. 

[1]de Rechtspraak, rechtspraak.nl (zoek op vertrouwensbeginsel).

[2]ABRvS, 19-07-2017, nr. 201604290/1/A1, R.O. 1.

[3]ABRvS, 19-07-2017, nr. 201604290/1/A1, R.O 6.1.

[4]ABRvS, 19-07-2017, nr. 201604290/1/A1, R.O. 6.2 en 6.3.

[5]ABRvS, 19-07-2017, nr. 201604290/1/A1, R.O. 6.4.

[6]ABRvS, 19-07-2017, nr. 201604290/1/A1, R.O. 6 en 7.

[7]ABRvS, 19-07-2017, nr. 201604290/1/A1, R.O. 6.4.

[8]ABRvS, 19-07-2017, nr. 201604290/1/A1, R.O. 6.4.

[9]ABRvS, 19-07-2017, nr. 201604290/1/A1, R.O. 6.4.

Deel 1 - Wel of niet in bezwaar gaan tegen een besluit van een overheidsorgaan?

Deel 1: Wel of niet in bezwaar gaan tegen een besluit van een overheidsorgaan?

, , , , , , , , ,

Stel u dient een aanvraag in bij de gemeente en deze wordt afgewezen. Wat kunt u tegen zo’n besluit doen, als u het niet eens bent met het besluit? In veel gevallen dient u alvorens u een beroepsprocedure bij de rechtbank start, eerst bij de orgaan die het besluit heeft genomen, in dit geval de gemeente, een bezwaarschriftprocedure te doorlopen. Uw recht om een bezwaar in te dienen vloeit voort uit art. 7:1 lid 1 Awb jo. art. 6:13 Algemene Wet Bestuursrecht (hierna ‘Awb’).

Een bezwaarschriftprocedure heeft vele functie zoals de verlengde besluitvorming, rechtsbescherming en zweeffunctie. Bij zo’n procedure wordt uw aanvraag volledig heroverwogen. Op deze manier kan het bestuursorgaan nog eens goed naar uw aanvraag kijken en de aanvraag volledig beoordelen. Daardoor worden uw rechten als burger beschermd. Daarnaast wordt een duidelijker antwoord gegeven op de vraag of een aanvraag toe- of afgewezen dient te worden, hierdoor blijft de gang naar de rechter achterwege.

Deze procedure is toegankelijk voor u als burger en is tevens kosteloos. Zodoende kunt u zelf uw bezwaarschrift opstellen en naar hetzelfde bestuursorgaan, waar uw aanvraag in behandeling werd genomen, versturen. U heeft als belanghebbende en indiener tevens het recht om, voordat er een besluit op uw bezwaar wordt genomen, door het bestuursorgaan gehoord te worden. Er zijn echter een aantal uitzonderingen op de hoorplicht, zoals wanneer het bestuursorgaan van mening is dat u geen belanghebbende bent, en zij uw bezwaar kennelijk niet-ontvankelijk verklaart. Andere gevallen waarbij het bestuursorgaan van de hoorplicht kan afzien is, wanneer uw bezwaar kennelijk ongegrond is; het bestuursorgaan uw bezwaar gegrond verklaart en u tegemoet komt met uw bezwaar; of wanneer u zelf in uw bezwaar heeft aangegeven geen gebruik van uw hoorplicht wilt maken.

Aangezien het indienen van zo’n procedure veel voor uw aanvraag kan betekenen, kan goed voorbereid zijn een doorslaggevend rol spelen in een goede afloop van uw procedure. Daarom is het aan te raden om u te laten bijstaan door een gespecialiseerde jurist. Indien uw vragen heeft over dit onderwerp of bent u niet eens met een besluit van een bestuursorgaan? Dan kunt u gerust onze juristen benaderen. Zij kunnen u verder adviseren over de vragen die u heeft en uw kansen met betrekking tot een eventuele bezwaarschriftprocedure.

Naturalisatie van etnische Armeniërs uit Azerbeidzjan

Naturalisatie van etnische Armeniërs uit Azerbeidzjan

, , , , , , , , , 2

Vreemdelingen die een reguliere verblijfsvergunning kunnen normaliter na 5 jaar een verzoek instellen tot naturalisatie. Dit betekent dat zij na 5 jaar geldig verblijf in Nederland in aanmerking kunnen komen voor het Nederlanderschap. Veel etnische Armeniërs uit Azerbeidzjan ondervonden problemen met het overleggen van een geldig paspoort en een gelegaliseerde geboorteakte. Zeker als het gaat om groep vreemdelingen die middels Ranov-regeling (generaal pardon van 2007) een verblijfsvergunning hebben gekregen.

Minister Van der Steur van veiligheid en justitie heeft door middel van een beleidswijziging (gepubliceerd op 26 oktober 2015) deze groep vreemdelingen vrijgesteld van het overleggen van een geboorteakte uit Azerbeidzjan alsook van een Azerbeidzjaans paspoort. Van etnische Armeniërs wordt aangenomen dat zij in bewijsnood verkeren nu de Azerbeidzjaanse autoriteiten het (juridische) bezit van de Azerbeidzjaanse nationaliteit in het algemeen niet erkennen als het een etnisch Armeen betreft.

Indien u tot deze doelgroep van personen behoort, dan kunt u contact met ons opnemen. Wij kunnen u helpen met het indienen van de aanvraagprocedure voor het verkrijgen van het Nederlanderschap. De hulp die wij voor u kunnen bieden bestaat uit:

  • Allereerst zijn wij vanwege onze brede taalkennis in staat om u in uw eigen taal te helpen;
  • Wij zullen u adviseren over uw rechten en hoe u deze kunt realiseren;
  • Voor de aanvraagprocedure dient u bij uw eigen gemeente een formulier op te halen;
  • Samen met u zullen wij de benodigde documenten invullen en opsturen naar de Immigratie – en Naturalisatiedienst;
  • Indien nodig zullen wij contact opnemen met de ambassade;
  • In de tussentijd zullen wij uw procedure in de gaten houden door in contact te blijven met de Immigratie – en Naturalisatiedienst.

 

Wij hanteren een bijzonder laag uurtarief. U kunt middels het contactformulier uw gegevens met ons delen, wij nemen dan zo snel mogelijk contact met u op.

 

Nadeelcompensatie

Wat houdt nadeelcompensatie in? En wanneer kom je hiervoor in aanmerking?

, , , , , , , ,

Wat is nadeelcompensatie?

Nadeelcompensatie is een vergoeding voor onevenredige schade die niet onder een wettelijke regeling valt. Heeft de overheid jouw schade toegebracht, zonder onrechtmatig te handelen? Denk bijvoorbeeld aan een noodzakelijke verbouwing door de overheid aan de toegangsweg voor jouw winkel. De overheid kán in dat geval niet anders dan de weg laten aanpassen, maar jij maakt daardoor minder winst. Je zou denken dat je zonder een wettelijke regeling, zélf in de buidel moet tasten. Dat hoeft niet. Op zo’n moment kun je een beroep doen op de nadeelcompensatie.

Het bestuursorgaan waarborgt de belangen van de burgers waardoor het kan zijn dat andere burgers hierdoor nadeel ondervinden. Om het bestuursorgaan tegemoet te komen is er een drempel gecreëerd waarbij er geen nadeelcompensatie betaald hoeft te worden, dit valt als het ware onder het normaal maatschappelijk risico. Hier gaat het juist om een onrechtmatig handelen van een bestuursorgaan, die door het handelen van het bestuursorgaan is geleden en in aanmerking komt voor een vergoeding van de geleden schade.

Het verschil zit dus in het rechtmatig en onrechtmatig handelen van het bestuursorgaan, waarbij bij het rechtmatig handelen er een normaal maatschappelijk risico is voor een burger. Terwijl bij het onrechtmatig handelen van het bestuursorgaan de burger onrechtmatig is geschaad en daardoor recht heeft op vergoeding van die schade.

Aan welke voorwaarden moet ik voldoen?

Om in aanmerking te komen voor nadeelcompensatie zal je aan de volgende voorwaarden moeten voldoen:

  • Je kon er geen rekening mee houden dat de schade zich zou voordoen;
  • Er is een verband tussen de schade en het handelen van de overheid;
  • De schade is onevenredig groot in vergelijking met de schade die anderen ondervinden;
  • De schade is niet geheel of gedeeltelijk aan jezelf te wijten;
  • Het gaat niet om een investering in activiteiten, waarvan je had kunnen weten dat ze niet meer op dezelfde manier uitgevoerd konden worden.

Schade door elke dag uren omrijden vanwege een wegafsluiting van de overheid, valt wél onder nadeelcompensatie en zou je ook op kunnen beroepen.

Zelfstandig schadebesluit

Ondervind je schade die onder de nadeelcompensatie zou kunnen vallen, dan kun je een zelfstandig schadebesluit vragen bij het bestuursorgaan dat de schade veroorzaakt. Dit is de beste optie als je eigenlijk geen bezwaar hebt tegen de activiteit die de schade veroorzaakt, maar wél aanspraak wil maken op een vergoeding.

Heb je vragen inzake advies over nadeelcompensatie of vragen over de voor- en nadelen daarvan? Neem dan gerust contact met ons via het contactformulier. Onze juristen kunnen jou van advies voorzien omtrent dit onderwerp.

belasting

Is minen van Bitcoin aan te merken als ‘bron van inkomen’ in Box 1?

, , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Sinds 2016 dient men vermogensbelasting te betalen over de waarde van Bitcoin en co. Weliswaar dien je deze op te geven in Box 3 van je belastingformulier onder “sparen en beleggen” echter kan dit een aanzienlijk bedrag vormen. In een brief aan de Tweede Kamer geeft Menno Snel (staatsecretaris van Financiën) een antwoord op de vraag of gemined Bitcoin als inkomen kan worden aangemerkt.

Cryptvaluta is een nieuw fenomeen waarbij het een en ander in de financiële zin anders vormgegeven dient te worden. Zowel banken, rechtspraak als overheden weten niet zo goed hoe zij met dit fenomeen dienen om te gaan.

Minen is bron van inkomen?

Minister verdeelt deze vraag in twee subgroepen: Ondernemers en Natuurlijke personen.

Ten aanzien van: Natuurlijke personen

Ten aanzien van natuurlijke personen kan minen niet worden gezien als bron van inkomen.  Minister geeft aan: op de vraag hoe de Belastingdienst omgaat met het zogenoemde “minen” en handel van cryptovaluta is het van belang om te kijken of ten aanzien van die activiteiten in de fiscale zin al dan niet sprake is van een “bron van inkomen”

Als voorbeelden ten aanzien van “bron van inkomen” noemt de minister de winst uit ondernemingen of resultaat uit overige werkzaamheden.

“In de jurisprudentie is uitgemaakt dat geen sprake is van een bron van inkomen in geval van een speculatieve transactie en als het eindresultaat niet beïnvloedbaar is door de verrichte arbeid. Dat geldt ook voor de handel in cryptovaluta. Als daarentegen structureel positieve resultaten worden behaald die kunnen worden verklaard door arbeid van belanghebbende die verder gaat dan de arbeid die met speculatie samenhangt, is wel sprake van een bron van inkomen”.

De belastinginspecteur zal dan aan de hand van de feiten en omstandigheden gaan beoordelen of al dan niet sprake is van inkomen. In beginsel zal bij een natuurlijk persoon niet snel sprake zijn van een bron van inkomen ten aanzien van minen van Bitcoin.

Ten aanzien van: Ondernemingen

Minister geeft hierbij aan dat op grond van Wet op de vennootschapsbelasting 1969 een BV met zijn gehele vermogen een onderneming drijft. Dit betekent dat het minen en de aankoop van cryptovaluta zich in de winstsfeer afspelen. De resultaten daarvan moeten volgens goed koopmansgebruik in aanmerking worden genomen.

Conclusie

Vroeg of laat zal men in het kader van passend regulieren een met een beleid moeten komen over hoe men naar het fenomeen cryptovaluta kijkt. Als het aangemerkt kan worden als een valuta dan zullen alle beginselen die in de Wet – en regelgeving zijn benoemd ten aanzien van valuta tevens van toepassing zijn op cryptovaluta. Denk hierbij aan koersschade conform artikel 6:119 jo. 6:125 bij (te) laat of niet nakoming van levering van cryptovaluta. Al met al kunnen wij op dit moment zeggen dat minen van Cryptovaluta niet aangemerkt kan worden als “bron van inkomen”