Menu

Ongecategoriseerd

https://unsplash.com/@villxsmil

Wat is het belang van een ingebrekestelling

, , , , , , , , , , 0

Doel van een ingebrekestelling

Ingebrekestelling is een juridische term waarmee een persoon dan wel een instantie een tweede kans krijgt om alsnog de overeengekomen prestatie na te komen. Middels schriftelijk schrijven vraag je de schuldenaar om binnen een redelijke termijn zich aan de gemaakte afspraken te houden. Wanneer de schuldenaar niet binnen de aangewezen termijn alsnog presteert dan raakt hij in verzuim. Vervolgens krijgt de schuldeiser de mogelijkheid om de overeenkomst te ontbinden dan wel te vernietigen. Als laatste stap kan de schuldeiser over gaan tot het vorderen van schadevergoeding. Dit is in notendop hetgeen wat jij als schuldeiser kunt ondernemen wanneer de wederpartij de gemaakte afspraken niet nakomt. 

Functie van een ingebrekestelling

De functie van de ingebrekestelling is om de schuldenaar nog een laatste termijn voor nakoming te geven. Aldus het bieden van een tweede kans. Wanneer de schuldenaar binnen de aangewezen termijn nakomt dan is er niets aan de hand. Gebeurt dat niet dan is er sprake van een tekortkoming in de nakoming. Hierdoor raakt de schuldenaar als het ware in verzuim. Wanneer de schuldenaar in verzuim is dan kan de schuldeiser aldus overgaan tot schadevergoedingsmaatregel dan wel tot ontbinding van de overeenkomst. De stelplicht en bewijslast dat aan het vereiste van ingebrekestelling is voldaan, rust op de schuldeiser. 

Wat als je zelf de gebreken gaat herstellen

Wanneer de schuldeiser zelf herstelwerkzaamheden gaat verrichten dan benadeelt hij hiermee de schuldenaar in zijn/haar bewijspositie. Immers, hierdoor kan de schuldenaar na het herstel de aanwezigheid van het gebrek onmogelijk betwisten. Daarnaast is het door herstel een tweede kans voor de schuldenaar niet meer mogelijk. Schuldenaar mag dus zelf niet over gaan tot herstel zonder dat de wederpartij in gebreke is gesteld.

Evenwichtig afweging van belangen

Een evenwichtig afweging van belangen is nodig wanneer de schuldenaar nalaat om de schuldeiser een tweede kans te bieden. Althans, hierdoor wordt een herstelmogelijkheid door het toedoen van de schuldeiser blijvend onmogelijk gemaakt. Mijns inziens dienen de gevolgen hiervan voor de rekening van de schuldeiser te komen. Uit de rechtspraak blijkt dat een ingebrekestelling niet alleen bestemd is om ontbinding of schadevergoedingsplicht te realiseren. Evenwel dient een ingebrekestelling de schuldenaar in staat te stellen ZELF het gebrek in de prestatie te verhelpen, alsmede te bepalen of hij dat doet doormiddel van herstelwerkzaamheden dan wel vervanging. 

Conclusie

Het positieve recht legt de schuldeiser de verplichting op zijn wederpartij in staat te stellen het gebrek op te heffen (art. 6:74 lid 2, art. 7:21 lid 6 en art. 7:206 lid 3). Indien de schuldeiser zijn gehoudenheid negeert om zijn wederpartij een tweede kans te geven, is de wederpartij niet gehouden de uitgespaarde nakoming kosten te vergoeden. De bovenstaande gronden brengen met zich mee dat de schending van de gedragsnormen aangaande de ingebrekestelling niet beloond mogen worden met vergoedingsaanspraak. Met andere woorden, wanneer je als schuldeiser van mening bent dat de wederpartij zich niet aan de afspraken heeft gehouden dan moet je die persoon eerst in de gelegenheid stellen om de tekortkoming alsnog te herstellen. Laat je dat nag en ga je zelf over tot het herstel dan loop je de risico dat de gevolgen daarvan voor je eigen rekening komen.

[1] HR 2 februari 2000, NJ 2000, 258, to. 3.6 (Kinheim/Pelders).

Afbeelding: Luis Villasmil

https://unsplash.com/@sctgrhm

Wat houdt de overeenkomst van opdracht in?

, , , , , , , , , , 0

IoT Juristen heeft de laatste tijd een aantal overeenkomsten van opdracht opgemaakt voor cliënten. Ondanks het feit dat de inhoud van de overeenkomsten uiteenlopen, zijn er een aantal standaard bepalingen die de wetgever over deze overeenkomst heeft geregeld. Middels deze blog zullen wij die bepalingen over de overeenkomst van opdracht uit een zetten. Hierbij zal er worden ingegaan op de betekenis van de overeenkomst van opdracht, de betrokken partijen, de rechten en verplichtingen van de betreffende partijen en tot slot de beëindiging van de overeenkomst.

Overeenkomst van opdracht

De overeenkomst van opdracht is een bijzondere overeenkomst dat gestationeerd is vanaf artikel 7:400 e.v. BW. Het is een overeenkomst die wordt aangegaan door twee partijen voor het verrichten van werkzaamheden. Deze werkzaamheden zijn niet te kwalificeren als arbeidsovereenkomst, het maken van werk van stoffelijke aard (aannemingsovereenkomst), het bewaren van zaken, het uitgeven van werken of het vervoeren of doen vervoeren van personen of zaken. Je kan hierbij denken aan het gebruik maken van de werkzaamheden/diensten van advocaten/juristen, deskundigenadvies, designers en tekstschrijvers. 

De overeenkomst van opdracht kan van alles inhouden, zolang er aan de standaardregels van dwingend recht wordt gehouden. De betrokken partijen kunnen buiten de dwingende regels om zelf bepalen wat de inhoud van de overeenkomst is en dienen de regels van artikel 7:400 e.v. BW als handvaten voor de totstandkoming van de overeenkomst van opdracht. 

De partijen

Bij de overeenkomst van opdracht zijn er twee partijen (kunnen meer zijn) betrokken: de opdrachtgever en de opdrachtnemer. De opdrachtgever komt met het verzoek om gebruik te willen maken van de werkzaamheden/diensten van de opdrachtnemer, als de opdrachtnemer het verzoek accepteert is er een overeenkomst van opdracht tot stand gekomen. 

Rechten en plichten opdrachtgever

Rechten

De opdrachtgever heeft recht om op grond van de overeenkomst een voltooide opdracht te krijgen. Daarnaast moet de opdrachtgever op de hoogte worden gehouden van de uitvoering van de werkzaamheden en de datum van afronding van de werkzaamheden.  Wanneer de opdrachtgever om een specifiek expertise/beroep van een persoon heeft verzocht en dit ook is toegewezen, dient de betreffende persoon ook de werkzaamheden zelf uit te voeren. 

Plichten

De opdrachtgever is gehouden zich als goed opdrachtgever te gedragen, dit staat overigens niet in de wet en is een soort van ongeschreven regel. Daarnaast dient de opdrachtgever de opdrachtnemer te betalen voor zijn verrichte werkzaamheden (loon) en de onkosten die daarmee verbonden zijn. De onkosten is de opdrachtgever alleen verplicht te betalen als deze naar redelijkheid voor vergoeding in aanmerking komen, deze staan dus los van het loon die de opdrachtgever verschuldigd is aan de opdrachtnemer. Ook is de opdrachtgever verplicht de schade te vergoeden die is ontstaan door het verwezenlijken van een aan de opdracht verbonden gevaar die niet aan de opdrachtnemer toe te rekenen is. Overigens zijn de voorwaarden voor toekenning van schade aan een professionele opdrachtnemer hoger dan voor een niet-professionele opdrachtnemer. 

Rechten en plichten opdrachtnemer

Rechten

De opdrachtnemer heeft recht op betaling (loon) voor de verrichte werkzaamheden en de daarbij verbonden onkosten worden naar redelijkheid vastgesteld. Daarnaast heeft de opdrachtnemer recht op schade die is ontstaan door het verwezenlijken van een aan de opdracht verbonden gevaar die niet aan de opdrachtnemer toe te rekenen is. Overigens zijn de voorwaarden voor toekenning van schade aan een professionele opdrachtnemer zwaarder dan voor een niet-professionele opdrachtnemer.

Plichten

De opdrachtnemer zal zich als goed opdrachtnemer moeten gedragen, daarbij zal hij bij de verrichte werkzaamheden de nodige zorg moeten dragen. Ook zal de opdrachtnemer de opdrachtgever op de hoogte moeten houden van de uitvoering van de werkzaamheden, inclusief zijn loon, eventuele gemaakte onkosten en de afronding van de werkzaamheden.  Wanneer de opdrachtgever om een specifiek expertise/beroep van een persoon heeft verzocht en dit ook is toegewezen, dient de betreffende persoon ook de werkzaamheden zelf uit te voeren. Wel is het mogelijk dat de betreffende persoon hulp mag inschakelen van anderen personen, echter zal hij wil eindverantwoordelijke zijn voor de werkzaamheden. 

Beëindiging van de overeenkomst van opdracht

De overeenkomst van opdracht eindigt in beginsel als de opdracht is voltooid, voordat de opdracht is voltooid kunnen partijen de overeenkomst opzeggen. Er gelden wel andere regels voor de opdrachtgever als voor de opdrachtnemer. 

Opdrachtgever

De opdrachtgever kan op elk moment de overeenkomst opzeggen, echter geldt bij vroegtijdige opzegging wel een redelijke compensatie voor de tot de opzegging toe verrichte werkzaamheden. Deze compensatie is alleen van toepassing op de professionele opdrachtgever en is niet van toepassing op een natuurlijke persoon die niet in uitoefening is van een beroep of bedrijf. Dit zal wel naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid moeten worden beoordeelt (door de rechter), aangezien het soms onaanvaardbaar is dat er geen compensatie wordt betaald. Daarnaast kan de dood van de opdrachtgever alleen de overeenkomst doen eindigen als dit de overeenkomst overeen is gekomen. 

Opdrachtnemer

De opdrachtnemer die in uitoefening is van een beroep of bedrijf kan de overeenkomst van opdracht alleen opzeggen, als er gewichtige redenen voor zijn, de duur voor onbepaalde tijd is aangegaan en door volbrenging de overeenkomst niet eindigt. Tot slot eindigt een overeenkomst van opdracht door de dood van de opdrachtnemer, met als voorwaarde dat de opdracht specifiek voor de overleden persoon geldt. 

Ben je een opdrachtgever of een opdrachtnemer? Wil je een overeenkomst van opdracht opstellen of heb je advies hierover nodig? Neem dan contact op met een van onze juristen.

Bron: H.N. Schelhaas & A.J. Verheij (red.), Bijzondere overeenkomsten, Deventer: Wolters Kluwer 2019.

Afbeelding: https://unsplash.com/@sctgrhm

 

Non-confromiteit bij aankoop vloertegels

Non-conformiteit bij aankoop vloertegels

, , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Non-conformiteit is een bijzondere regeling van het algemene beginsel inzake ‘wanprestatie voor koopovereenkomsten’. Men spreekt van wanprestatie in algemene zin wanneer één van beide partijen (koper of verkoper) toerekenbaar tekort schiet in de verplichting tot nakoming van een verbintenis of (koop)overeenkomst. Het gevolg van een wanprestatie kan zijn, dat de tekortschietende partij schadeplichtig wordt tegenover de andere partij. Indien een van de tekortschietende partijen in slaagt om de toerekenbaarheid te betwisten, zoals bij overmacht dan vervalt de wanprestatie of een verplichting tot schadevergoeding.

In de wet hebben wij bijzondere regels met betrekking tot koopovereenkomsten. In dit stuk zal worden ingegaang op de consumentenkoop. Dat wil zeggen, een partij treedt naar voren als consument en de wederpartij is te allen tijde een professionele handelende verkoper. In artikel 7:17 BW wordt uitleg gegeven met betrekking tot hetgeen de koper mag verwachten bij de totstandkoming van een overeenkomst. Samengevat komt het erop neer, dat ‘een product/apparaat/onderdeel niet aan de overeenkomst beantwoordt indien zij, gezien de aard van de zaak en de mededelingen van de verkoper die hij over een zaak heeft gedaan, niet de eigenschappen bezit die de koper op grond van de overeenkomst mocht verwachten’. Een koper mag bijvoorbeeld verwachten dat een koelkast langer dan 3 jaar meegaat. Zo kan een koper tevens verwachten, dat een tegel die hij gekocht heeft binnen 12 maanden geen slijtage of verkleuringen vertoond nadat het geplaatst is. Indien de afgeleverde zaak niet aan de overeenkomst beantwoordt dan heeft de koper recht op een correcte nakoming. De koper kan in ieder geval de volgende rechten inroepen:

  1. aflevering van het ontbrekende;
  2. herstel van de afgeleverde zaak, mits de verkoper hieraan redelijkerwijs kan voldoen;
  3. vervanging van de afgeleverde zaak, tenzij de afwijking te gering is om dit te rechtvaardigen;

of, als dat allemaal niet (meer) mogelijk is

  1. ontbinding van de koopovereenkomst.

Indien deze non-conformiteit zich binnen 6 maanden voordoet, dan wordt de consument door de wetgever geholpen. Hij hoeft namelijk niet te bewijzen hoe deze non-conformiteit is ontstaan. De wet zegt “bij een consumentenkoop wordt vermoed dat de zaak bij aflevering niet aan de overeenkomst heeft beantwoord, indien de afwijking van het overeengekomen zich binnen 6 maanden na aflevering openbaart. De wetgever neemt hiermee aan dat de non-conformiteit reeds vaststaat indien het gebrek zich binnen 6 voordoet. Ter verduidelijking, stel je koopt een koelkast en binnen 6 maanden begeeft het apparaat, dan kun je direct een beroep doen op de bovenstaande rechten zonder dat je zelf hoeft aan te tonen waar deze non-conformiteit door komt.

Feiten

Een bedrijf dat zich online bezighoudt met de in- en verkoop van tegels en het (laten) aanbrengen van tegelwerken heeft een geschil met een consument. Consument heeft op een gegeven moment in de showroom van het bedrijf diverse proefvlakken bezichtigd voor een tegelvloer in haar appartement. Uiteindelijk heeft de consument een keuze gemaakt voor tegels van natuursteen met een afmeting van 60 cm x 60 cm.  De rechtbank stelt voorop dat de tussen partijen gesloten overeenkomst voldoet aan de omschrijving van consumentenkoop. Dit betekent dat in beginsel zowel afdeling 7.12.1 (aanneming van werk) als titel 7.1 (koop) BW van toepassing is.

Consument stelt dat de tegelvloer niet de eigenschappen bezit die zij op grond van de overeenkomst mocht verwachten. Zij heeft de tegels uitgezocht op basis van een proefvlak en door het ‘bladeren’ van een partij tegels in de showroom van de verkoper. Het waren effen zwarte tegels met af en toe een witte nerf. Al twee weken na het leggen van de tegelvloer toonden de tegels wisselend van elkaar een sterke verkleuring naar vaalgrijs. Geen van de geplaatste tegels was uiteindelijk meer herkenbaar als de oorspronkelijk door de consument uitgekozen tegel. Consument doet een beroep op non-conformiteit.

De verkoper stelt dat de uitgezochte tegels middels de verstrekte brochure slechts een proefvlak betrof. Met andere woorden, het was slechts een beeld wat voor de consument een indicactie moest geven over het eindresultaat. Tevens vindt de verkoper dat er nuancering in kleur en structuur moet plaatsvinden aangezien het om een natuurproduct gaat.

Rechtbank

Rechtbank Amsterdam stelt voorop, ‘dat op grond van artikel 7:17 lid 1 BW moet een afgeleverde (gekochte) zaak aan de overeenkomst voldoen. Ingevolge artikel 7:17 lid 2 BW voldoet een zaak niet aan de overeenkomst als zij, mede gelet op de aard van de zaak en de mededelingen die de verkoper daarover heeft gedaan, niet de eigenschappen bezit die de koper op grond van die overeenkomst mocht verwachten’.

Op grond van het deskundigenrapport en de bijbehorende foto’s komt de rechtbank tot de conclusie dat de tegels in de woning van de consument sterk afwijken van het proefvlak. De Rechtbank gaat niet mee met de stelling van de verkoper, dat ‘er nuances aangebracht moet worden aangaande de verwachtingen omdat het om een natuurproduct gaat’.

Rechtbank concludeert:

‘Al met al heeft de consument haar stelling dat zij andere tegels heeft uitgezocht dan de sterk verkleurde tegels die thans in haar appartement liggen voldoende onderbouwd. Concluderend zegt de rechtbank het volgende ‘Dat de consument andere tegels heeft uitgezocht wordt ondersteund door de hiervoor weergegeven e-mail van de expert en door het uiterlijk van het proefvlak. Consument had niet bedacht hoeven te zijn op een dergelijke sterke afwijking van het proefvlak en de kratten die zij heeft ‘doorgebladerd’ in het magazijn van de verkoper. Het had op de weg van de verkoper gelegen om haar hiervoor te waarschuwen’.

Op grond van het voorgaande is de conclusie dat het beroep op non-conformiteit slaagt. De rechtbank veroordeelt de verkoper in de proceskosten en kent een schadevergoeding toe aan de consument.

 

 

 

Brand

Wat houdt de nieuwe CE-markeringsrichtlijn voor brandwerende deuren voor mijn bedrijf in?

Om een einde te maken aan de juridische en technische onduidelijkheden voor het wel of niet aanbrengen van een CE- markering op bouwproducten is op 9 april 2011 de Europese Verordening Bouwproducten (Construction Products Regulation Hierna: CPR) officieel gepubliceerd. Deze vervangt de Richtlijn Bouwproducten. De CPR is vanaf 1 juli 2013 in werking getreden onder de code nr. 305/2011. In de CPR staat onder andere beschreven welke bouwproducten onder de Verordening vallen en welke regels en voorwaarden voor die bouwproducten gelden op de handelsmarkt. Daarnaast beschrijft de CPR ook welke bouwproducten onder de geharmoniseerde norm vallen en daarom voorzien moeten zijn van een CE- markering en een prestatieverklaring om vrij te worden verhandeld op de Europese markt.

De CE-markering richtlijn is in leven geroepen om de harmonisatie van de wet- en regelgeving van de lidstaten van de Europees Economische (hierna: EER) te waarborgen. Dit zijn de lidstaten van de EU, Liechtenstein, Noorwegen en IJsland.[1]Het doel hiervan is het vrijhandelsverkeer van goederen binnen de EU te bevorderen. De CE- markering is een vergelijkend prestatiesysteem. Door dezelfde testen en keuringen te hanteren, wordt er een eenheid gecreëerd tussen de lidstaten. Als een fabrikant aan deze voorwaarden voldoet, wordt de fabrikant beloond met een CE-markering paspoort. De nationale autoriteiten mogen geen extra vereisten opleggen die de handel belemmeren.

De CE-markering richtlijn is op meer dan 20 producten van toepassing binnen de EER. De markering is bedoeld om te laten zien dat het betreffende product op het gebied van veiligheid, gezondheid en milieu aan de wettelijke eisen voldoet. Denk hierbij aan bouwproducten, gastoestellen, speelgoed, meetinstrumenten, mobiele telefoons en liften. Sinds 2012 bestaat er een verplichte CE-markering richtlijn voor bouwproducten. Daarnaast is vanaf 2013 een prestatieverklaring nodig. In de prestatieverklaring staan de adresgegevens, producenten, importeurs van de bouwproducten en de distributeurs van het product. Al deze mensen moeten hun prestatieverklaring leveren.

In 2016 is er een nieuwe gespecificeerde CE-markering richtlijn aangenomen voor brand- en rookbestendige utiliteitsbouwdeuren genaamd EN 16034,[2]die voortkomt uit de CPR en de geharmoniseerde Europese norm (Hierna: hEN). De richtlijn is vanaf september 2019 verplicht. De lidstaten van de EER mogen in principe vanaf september 2016 de richtlijn vrijwillig toepassen. De voorschriften van de CE-markering richtlijn zijn veelal gericht op technische normen, zoals keuringen, testen en certificering. Met deze normen wordt het voor de consumenten beter en veiliger. Door het keurmerk weten zij dat het product aan de wet- en regelgeving voldoet, terwijl het voor de fabrikanten de nodige aanpassingen met zich meebrengt, omdat zij hun beleid en productieprocedures moeten aanpassen.

[1]‘Norm. NEN-EN 16034:2014 2eOntw. en’, NEN1 maart 2014.
[2]‘Norm. NEN-EN 16034:2014 2eOntw. en’, NEN1 maar 2014.