Menu

Araik Sarkisian

About Araik Sarkisian

Posts by Araik Sarkisian:

Verzekering

Mag een reisverzekeraar schadeclaim afwijzen?

, , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Feiten
Consument is samen met haar familieleden tijdens een vakantie een hapje gaan eten. Wanneer consument haar tas wilde pakken, ontdekte zij dat die gestolen was. Kort daarvoor had zij uit haar tas haar mobiele telefoon gepakt. Uit de overlegde foto’s bleek dat de tas aan de linkerzijde van de tafel op de grond lag. Nadat zij had ontdekt dat haar tas gestolen was heeft zij hierover aangifte gedaan. Vervolgens heeft zij het verlies van de tas gemeld bij haar reisverzekeraar. Reisverzekeraar heeft de claim afgewezen op grond van de polisvoorwaarden, waarin staat vermeld dat een dekking is uitgesloten bij schade die ontstaan is, omdat men verkeerd onvoorzichtig of niet voldoende voorzichtig is geweest en/of onvoldoende voorzorgmaatregelen heeft genomen om het verlies, diefstal of beschadiging te voorkomen. Op basis van deze clausule is vergoeding van de claim terecht afgewezen, aldus volgens de verzekeraar. Vervolgens is de zaak aanhangig gemaakt bij het Klachteninstituut financiële dienstverlening (Kifid).

Beoordeling door de commissie
Uit de bovengenoemde feiten blijkt dat de commissie van mening is dat er geen sprake is van een ernstige mate van schuld omdat de vrouw verschillende alternatieven heeft afgewogen. Zij heeft opzettelijk de tas niet aan de andere kant van de tafel gezet, omdat daar een grasveld was. Er was tevens geen andere mogelijkheid om de tas aan de leuning van de stoel/tafel te bevestigen.

“Onder de genoemde omstandigheden brengt het enkele feit dat Consument niet voortdurend of onafgebroken visueel contact met de tas heeft gehouden in redelijkheid – en bij gebreke van een uitdrukkelijke polis bepaling of toelichting in die zin – nog niet met zich mee dat Consument een ernstige mate van schuld te verwijten valt aan de diefstal”.

Conclusie:
Volgens de commissie heeft de verzekeraar tekortgeschoten in haar verplichting tot betaling van het schadebedrag. De verzekeraar dient alsnog het geclaimde bedrag aan de consument te betalen.

Heeft u vragen of advies over dit onderwerp nodig? Neem dan gerust contact op met onze juristen via onze contactformulier!

belasting

Is minen van Bitcoin aan te merken als ‘bron van inkomen’ in Box 1?

, , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Sinds 2016 dient men vermogensbelasting te betalen over de waarde van Bitcoin en co. Weliswaar dien je deze op te geven in Box 3 van je belastingformulier onder “sparen en beleggen” echter kan dit een aanzienlijk bedrag vormen. In een brief aan de Tweede Kamer geeft Menno Snel (staatsecretaris van Financiën) een antwoord op de vraag of gemined Bitcoin als inkomen kan worden aangemerkt.

Cryptvaluta is een nieuw fenomeen waarbij het een en ander in de financiële zin anders vormgegeven dient te worden. Zowel banken, rechtspraak als overheden weten niet zo goed hoe zij met dit fenomeen dienen om te gaan.

Minen is bron van inkomen?

Minister verdeelt deze vraag in twee subgroepen: Ondernemers en Natuurlijke personen.

Ten aanzien van: Natuurlijke personen

Ten aanzien van natuurlijke personen kan minen niet worden gezien als bron van inkomen.  Minister geeft aan: op de vraag hoe de Belastingdienst omgaat met het zogenoemde “minen” en handel van cryptovaluta is het van belang om te kijken of ten aanzien van die activiteiten in de fiscale zin al dan niet sprake is van een “bron van inkomen”

Als voorbeelden ten aanzien van “bron van inkomen” noemt de minister de winst uit ondernemingen of resultaat uit overige werkzaamheden.

“In de jurisprudentie is uitgemaakt dat geen sprake is van een bron van inkomen in geval van een speculatieve transactie en als het eindresultaat niet beïnvloedbaar is door de verrichte arbeid. Dat geldt ook voor de handel in cryptovaluta. Als daarentegen structureel positieve resultaten worden behaald die kunnen worden verklaard door arbeid van belanghebbende die verder gaat dan de arbeid die met speculatie samenhangt, is wel sprake van een bron van inkomen”.

De belastinginspecteur zal dan aan de hand van de feiten en omstandigheden gaan beoordelen of al dan niet sprake is van inkomen. In beginsel zal bij een natuurlijk persoon niet snel sprake zijn van een bron van inkomen ten aanzien van minen van Bitcoin.

Ten aanzien van: Ondernemingen

Minister geeft hierbij aan dat op grond van Wet op de vennootschapsbelasting 1969 een BV met zijn gehele vermogen een onderneming drijft. Dit betekent dat het minen en de aankoop van cryptovaluta zich in de winstsfeer afspelen. De resultaten daarvan moeten volgens goed koopmansgebruik in aanmerking worden genomen.

Conclusie

Vroeg of laat zal men in het kader van passend regulieren een met een beleid moeten komen over hoe men naar het fenomeen cryptovaluta kijkt. Als het aangemerkt kan worden als een valuta dan zullen alle beginselen die in de Wet – en regelgeving zijn benoemd ten aanzien van valuta tevens van toepassing zijn op cryptovaluta. Denk hierbij aan koersschade conform artikel 6:119 jo. 6:125 bij (te) laat of niet nakoming van levering van cryptovaluta. Al met al kunnen wij op dit moment zeggen dat minen van Cryptovaluta niet aangemerkt kan worden als “bron van inkomen”

Bitcoin betaalmiddel

Is Bitcoin en co. gelijk aan de Euro als wettige betaalmiddel?

, , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

De laatste tijd is Bitcoin niet weg te denken uit onze dagelijkse gesprekken. Of je nou in de bus zit of op een sprotschool je lichaam aan het perfectioneren bent, praat iedereen overal over Bitcoin en de winsten die zij hebben geboekt door aan- verkoop ervan. Tijdens het schrijven van deze blog is 1 Bitcoin gelijk aan € 6290,32.[1] Kunnen wij nu zeggen dat Bitcoin in de zin van onze Burgerlijke Wetboek aangemerkt kan worden als een valuta en daarmee gelijk is aan een wettig betaalmiddel?

Een Bitcoin bestaat, zo begrijpt de rechtbank, uit een unieke, digitaal versleutelde reeks van cijfers en letters opgeslagen op de harde schijf van de computer van een persoon. Bitcoin worden ‘geleverd’ door het verzenden van Bitcoin van de ene wallet (portemonnee) naar de andere wallet. Bitcoins zijn op zichzelf staande waarde-bestanden, die bij een betaling rechtstreeks door de betaler aan de begunstigde worden geleverd. Hieruit volgt dat een Bitcoin een waarde vertegenwoordigt en overdraagbaar is. Naar het oordeel van Rechtbank Amsterdam vertoont Bitcoin hiermee kenmerken van een vermogensrecht. Een vordering tot betaling in Bitcoin is dus te beschouwen als een vordering die voor verificatie in aanmerking komt.[2]

Nu volgt hieruit een interessante vraag; is Bitcoin ‘geld’ in de zin van de wet?

Rechtbank en Hof
Hof Arnhem -Leeuwarden heeft deze vraag beantwoord met de volgende feiten voor zich.

Eiser heeft in 2012 een overeenkomst gesloten met de gedaagde met betrekking tot de koop en verkoop van 2.750 Bitcoins. De gedaagde zou deze Bitcoins aan de eiser verkopen tegen een koopprijs van € 8,05 per Bitcoin. De eisende partij heeft netjes de totale koopprijs aan de gedaagde middels bankoverschrijving voldaan. Vervolgens heeft de gedaagde slechts 990 Bitcoins geleverd. De resterende 1.760 Bitcoins heeft gedaagde nimmer aan de eiser geleverd. Door deze tekortkoming in de nakoming van de verbintenis heeft de eiser op 11 oktober 2012 de overeenkomst met de gedaagde buitengerechtelijk ontbonden (voor het gedeelte dat de gedaagde nog niet was nagekomen).

Ondertussen was de prijs van 1 Bitcoin zodanig gestegen dat de eiser naast de restwaarde ook een flink bedraag aan schadevergoeding ging eisen. Hij deed daarbij een beroep op artikel 6:125 jo. 6:119. Voor een geslaagd beroep hierop dient sprake te zijn van koersschommelingen in ‘geld’.

Gedaagde beriep zich op het feit dat Bitcoins niet aangemerkt konden worden als geld. Zodoende had eiser geen recht op schadevergoeding inzake koersschommelingen.

Uitspraak

In de eerste aanleg[3]kwam de rechtbank tot de conclusie dat Bitcoin niet aan te merken is als ‘geld’ maar slechts kan worden gezien als een ‘ruilmiddel’ in de zin van artikel 6:125 BW. Hof Arnhem-Leeuwaarden is iets genuanceerder. In r.o. 4.6 geeft Hof haar oordeel hieromtrent.

“ (…) Het hof stelt vast dat [appellant] , zoals door en namens hem op de comparitiezitting nog eens is bevestigd, zich niet rechtstreeks op artikel 6:125 lid 1 BW beroept, maar dat hij in het kader van de schadebegroting aansluiting wenst te zoeken bij dit artikel en overigens bij afdeling 6.1.11 van het BW. In zoverre treft grief 5 doel.

Het hof is van oordeel dat het niet voor de hand ligt om bij de begroting van de schade aansluiting te zoeken bij artikel 6:125 lid 1 BW (algemeen bij afdeling 6.1.11 van het BW). In de eerste plaats heeft art. 6:125 lid 1 BW geen betrekking op de waardeschommelingen van gekochte maar niet-geleverde goederen. In dit geval bestonden de gekochte goederen uit 2.750 bitcoins en was de koopprijs (en de ongedaanmakings-verplichting) uitgedrukt in euro’s. Ook de vordering tot schadevergoeding dient in beginsel te worden voldaan in euro’s. Op grond van artikel 6:125 lid 2 BW is daarom in dit geval lid 1 niet van toepassing.

In de tweede plaats is er naar het oordeel van het hof geen aanleiding om, bij wijze van kapstok, bij de begroting van de schade aansluiting te zoeken bij artikel 6:125 lid 1 BWn. Nu dit artikel betrekking heeft op de situatie dat er vertraging optreedt in de voldoening van een geldsom en er daardoor (naast de schade bedoeld in artikel 6:119 BW) schade optreedt doordat de koers van het geld tot betaling waarvan de verbintenis strekt zich ten opzichte van die van het geld van een of meer andere landen heeft gewijzigd.

Artikel 6:125 lid 1 BW heeft aldus betrekking op de situatie dat er schade wordt geleden doordat er te laat wordt betaald. Terwijl de onderhavige zaak betrekking heeft op de situatie dat er schade is geleden doordat de overeenkomst is ontbonden. Voor zover er al vanuit gegaan zou dienen te worden dat er sprake is van een betalingsverplichting in bitcoins (waarvan het hof niet uitgaat), is die verplichting na de (partiële) ontbinding komen te vervallen. Aangezien deze ook niet meer met vertraging kan worden nagekomen en van schade door een eventueel koersverschil ten tijde van de dagvaarding ook geen sprake kan zijn.

Op zijn hoogst zou in dat geval moeten worden uitgegaan van de waarde/het waardeverschil van de bitcoin op per datum van de ontbinding, nu de verplichting tot levering van de bitcoins vanaf dat moment is komen te vervallen. Dat zou echter niet leiden tot toewijzing van een hoger bedrag dan door de rechtbank is toegewezen.”

Conclusie

Ondanks de nuances die het gerechtshof aanvoert komt zij tot dezelfde conclusie als de rechtbank, namelijk dat Bitcoin niet aan te merken is als ‘geld’. Naar mijn mening zal de Nederlandse rechter geleidelijk stappen zetten om Bitcoin en co. te erkennen als valuta. Wel moeten financiële instellingen, zoals banken en monetaire fondsen de eerste stappen zetten om de nationale rechters een houvast te geven. Immers als wij in de praktijk kijken dan zien we wel degelijk gevallen waarbij Bitcoin aangemerkt kan worden als geld. Denk hierbij aan aankopen die je via thuisbezorgd.nl in Bitcoins kunt betalen.

Onlangs is er tijdens de G20 top Bitcoin en co uitvoerig ter sprake gekomen. Tevens heeft The Financial Stability Board onlangs een document gepresenteerd waarin Bitcoin aangemerkt werd als activa, dus geen valuta. Wel kunnen wij zeggen dat de gebruiker uiteindelijk door adaptatie ervoor kan zorgen dat financiële instellingen zich zullen moeten uitspreken hoe zij Bitcoin zullen aanmerken.

[1]https://coinmarketcap.com
[2]Rb. Amsterdam 14 februari 2018, ECLI:NL:RBAMS:2018:869
[3]Rb. Overijssel 14 mei 2014, ECLI:NL:RBOVE:2014:2667, r.o 4.9

Consumentenrecht-Mining

Is mijn crypto mining apparaat (MINER) gebonden aan schommelingen op de financiële markten?

, , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , , ,

Sinds de komst van de cryptovaluta (lees: Cryptocurrency) zijn particuliere beleggers in grote aantallen overgestapt van belleggen in aandelen naar belleggen in deze nieuwe vorm van valuta. Cryptovaluta is een soort digitale munteenheid, die vaak gebruikt wordt als alternatief geldsysteem voor de reguliere geldsoorten.

Laten wij als voorbeeld de Bitcoin nemen. Deze werkt als een digitale decentrale munt op basis van een publiek logbestand. In dit bestand worden alle transacties bijgehouden welk ooit door middel van transacties zijn ontstaan. In de wereld van cryptovaluta wordt dit ook wel de zogenaamde ‘blockchain’ genoemd. Een block is niets meer dan een databestand welke geformuleerd wordt middels een wiskundige berekening. Een miner is degene die grote rekenkracht aan hardware beschikbaar stelt voor het oplossen van deze moeilijke berekeningen. Zodra de mining apparaat een berekening oplost wordt degene daarvoor beloond. Een mining apparaat is een computer die bestaat uit specifieke hardware onderdelen die zodanig zijn samengesteld om daarmee moeilijke berekeningen te kunnen oplossen. Het proces van mining gebeurt steeds door gebruik te maken van een bepaald computersysteem welke is voorzien van een grafische kaart of GPU evenals een processor of CPU. Een volledig apparaat bestaat uit normale dagelijkse computercomponenten.

Feiten

Consument heeft in 2017 een miner gekocht bij een bedrijf die handelt in dit soort apparaten. Nadat de consument het product ontvangen en kort getest heeft, is hij bij nader inziens overgegaan (onverwijld)  tot het instellen van een beroep op herroepingsrecht. Handelaar weigert om mee te werken, omdat hij vindt dat er sprake is van een product die uitgezonderd is in artikel 6:230p onder a Burgerlijk Wetboek.

Oordeel commissie

Commissie stelt dat bij een computerapparatuur geen sprake kan zijn van een zaak die gebonden is aan de schommelingen op de financiële markten. Het gaat immers om een apparaat dat is samengesteld uit normaal verhandelbare componenten. De onderdelen van zo’n apparaat kunnen best onderhevig zijn aan marktwerking, echter is dit wezenlijk anders dan afhankelijkheid van financiële markten. Tevens is dit niet een ‘goed’ wat de wetgever onder de uitzonderingen heeft willen doen vallen. De Europese wetgever heeft voorbeelden genoemd die eventueel onder het begrip ‘financiële markten’ kunnen vallen en bij een computer is hier geen sprake van. De ondernemer wist, althans had moeten, dan wel kunnen weten dat aan een koopovereenkomst op afstand risico’s verbonden zijn. Deze risico’s zijn des ondernemers. De ondernemer kan dergelijke risico’s niet afwentelen op de consumenten. De consument heeft op 21 augustus 2017 gebruik gemaakt van het herroepingsrecht en daarmee de overeenkomst ontbonden. Daarmee rust, overeenkomstig het bepaalde in artikel 6:230r lid 1 BW, de verplichting op de ondernemer om binnen veertien dagen daarna de koopprijs en eventuele bijkomende door de consument betaalde kosten aan de consument terug te betalen.

De commissie is dan ook van oordeel dat bij een koopovereenkomst betreffende mining-apparatuur een consument niet afgehouden kan worden van het recht om de overeenkomst te herroepen. Omdat artikel 6:230o BW dwingend recht is, kan de ondernemer daar ook niet in de door hem gehanteerde algemene voorwaarden van afwijken.

Een van onze juristen heeft deze zaak bij de Geschillencommissie aanhangig gemaakt en tevens met een positief resultaat afgerond. Mocht u vragen hebben omtrent herroepingsrecht of vragen gerelateerd aan cryptovaluta, neem dan gerust contact met ons op! 

Ontslag op staande voet 1

Levert schenken van 2 gratis drankjes ontslag op staande voet op?

, , , , , , , , , , , , , ,

 

Een Van der Valk Hotel heeft een werknemer op staande voet ontslagen, omdat hij twee gratis drankjes aan gasten schonk. In het ‘Huishoudelijk reglement 2017’ is een beding op genomen “Het is niet toegestaan om gratis consumpties weg te geven”. Op basis van deze reglement heeft de werkgever zijn werknemer ontslagen.

Feiten

Op 6 januari 2018 heeft bij Van der Valk-hotel in Hoorn, een zogenoemde ‘Banqueting afdeling’, een besloten feest plaatsgevonden van een collega van de werknemer. Het feest werd gekenmerkt met als titel ‘open bar’ inhoudende dat voor een vast bedrag per gast dranken worden geschonken.

Twee gasten van het besloten feest, waaronder een collega van de werknemer, hebben aan de werknemer gevraagd of hij een buitenlands gedestilleerde drank voor hen wilde schenken. In eerste instantie heeft werknemer geweigerd om dit te doen, maar na aandringen heeft hij toch voldaan aan het verzoek.

De directie heeft deze gedraging op videobeelden teruggezien. Hierna heeft de directie aan de werknemer laten weten dat deze gedraging intern besproken zal worden. Dezelfde dag heeft de werknemer te horen gekregen dat hij ontslagen is op staande voet. Als reden werd aangehaald dat naar inziens van de directie deze gedraging gelijk staat aan diefstal en dat werknemer zich daaraan schuldig heeft gemaakt.

Beoordeling door de rechter

Voor het beantwoorden van de vraag of het ontslag op staande voet geldig is moet volgens artikel 7:677 lid 1 (Burgerlijk Wetboek) sprake zijn van een dringende reden voor het rechtvaardigen van een ontslag op staande voet.

Vervolgens geeft rechter nader uitleg wat als ‘dringende reden’ beschouwd kan worden. Daarbij gebruikt de rechtbank artikel 7:678 lid 1. Daarin is opgenomen onder welke voorwaarden men kan spreken van dringende reden namelijk: als dringende redenen beschouwd zodanige daden, eigenschappen of gedragingen van de werknemer, die ten gevolge hebben dat van de werkgever redelijkerwijs niet gevergd kan worden de arbeidsovereenkomst te laten voortduren.

Bij de vraag of er sprake is van een dringende reden moeten alle omstandigheden van het geval, in onderlinge samenhang, in aanmerking worden  genomen.

BELANGRIJKE OVERWEGINGEN RECHTBANK:

  • Een ontslag op staande voet is een ingrijpende maatregel met verstekkende gevolgen;
  • De kantonrechter is van oordeel de feiten en omstandigheden onvoldoende zijn om de gedraging van werknemer als een dringende reden voor ontslag op staande voet aan te merken.
  • Ook neemt de kantonrechter bij zijn oordeel in aanmerking dat de werknemer steeds naar behoren heeft gefunctioneerd, hij niet eerder in de fout is gegaan en niet eerder een waarschuwing heeft gekregen voor een vergelijkbaar incident.
  • Wel is het volgens het huishoudelijk reglement 2017 ook niet toegestaan om gratis consumpties weg te geven, maar dat is wat anders dan diefstal.
  • Van der Valk had in de gegeven omstandigheden kunnen en moeten volstaan met een minder ingrijpende maatregel, zoals een officiële waarschuwing, een boete en/of een inhouding op het salaris van de werknemer

CONCLUSIE: Gezien het feit dat er geen sprake is van een ‘dringende reden’ als bedoeld in artikel 7:677 lid 1 BW, is het ontslag op staande voet volgens de rechtbank niet toegestaan.

Bron: Rb. Noord-Nederland 08 mei 2018, ECLI:NL:RBNHO:2018:3884.